Gister vertelde een jong familielid mij dat ze niet van bikini’s houdt, en daarom maar heel weinig gaat zwemmen of naar het strand gaat. Ze zei dat een bikini net voelt alsof je ‘in je ondergoed loopt’. Haar verhaal staat niet op zichzelf. Al vaker heb ik vriendinnen horen klagen over het discomfort van vrouwelijke badkleding. En zelf moet ik toegeven dat ik ook niet zo graag in een bikini over het strand loop.
Immers, badkleding voor vrouwen, met name voor jonge vrouwen en meisjes, zoals het vandaag de dag ontworpen wordt en in de winkels hangt, is erg weinig bedekkend. Met de populaire beeldvorming rond het ideale vrouwelijke lichaam, waar maar heel weinig vrouwen en meiden in de praktijk aan kunnen voldoen, wordt iedere onvolkomenheid genant en iets om te liever te verstoppen dan te vertonen. Vrolijk en onbezonnen met een bikini het water inspringen, is er ook niet echt bij. Je kunt het allemaal maar beter goed vasthouden, want het risico bestaat dat je al rondhuppend iets van je niemendalletje verliest. Erg stevig zitten de zogenaamd hippe bikini’s met al die frummeltjes en touwtjes namelijk niet. De jongedame die ik sprak, voelt zich er in ieder geval totaal niet comfortabel bij en besluit om dan maar liever niet in de zomer een frisse duik te gaan nemen. Ze was het helemaal eens met mijn voorstel om een actiegroep op te richten om de ontwerp van badpakken te eisen waar vrouwen wel zich prettig in voelen. Mannen kunnen toch wel fijne comfortabele en stoere zwembroeken-tot-op-de-knie aantrekken, waarmee ze naar hartenlust kunnen rond rennen en in het water springen, zonder dat ze de angst hebben hun broek te verliezen? Daarnaast hoeven ze zich ook niet zo’n zorgen te maken over billen of bovenbenen die niet helemaal aan het ideaal voldoen.
