Temple Grandin

 

Bovenstaande fragmenten komen uit de film die gemaakt werd over het leven van Temple Grandin. Op jonge leeftijd werd Temple gediagnosticeerd met autisme, in een tijd waarin de aanbevolen ‘behandeling’ bestond uit institutionalisering. Door de intensieve begeleiding die haar moeder op poten zette in de hoop haar dochter uit haar isolement te halen, leerde Temple tegen alle verwachtingen in spreken, en was ze in staat regulier onderwijs te volgen. Temple ontwikkelde een diepe passie voor wetenschap, technologie en dieren. Op dit moment is ze professor aan de Colorady State University, en een veelgevraagd expert inzake autisme en dierengedrag. Daarnaast staat ze bekend voor haar voortdurende pleidooi voor een meer humane behandeling van het vee in slachthuizen.

Wat is nu de relevantie van deze biografische film voor een feministische blog? Om te beginnen geeft deze verfilming inzicht in de strijd die vrouwen hebben moeten voeren om een voet tussen de deur te krijgen in traditioneel mannelijke vakgebieden, zoals slachthuizen. Enkele voorbeelden: als onderzoeksstudente werd Grandin de toegang tot de ranch waar ze observaties wilde verrichten geweigerd (‘women not allowed’), en gaan de reacties van de mannen aldaar van ridiculisering en seksistische opmerkingen tot extreem pestgedrag (denk aan de scène met de stierentestikels op Grandin’s auto). Haar doorzettingsvermogen inspireert en roept bewondering op, temeer daar zij naast discriminatie op basis van geslacht ook te kampen heeft met hindernissen ten gevolge van haar autisme.

Temple Grandin fungeert daarnaast als potentieel rolmodel voor de vele vrouwen die net als zij niet passen binnen het beeld van de stereotypische vrouw. Met uitzondering van haar buitengewone affectie voor dieren, stroken bijzonder weinig van Grandin’s interesses met het beeld dat indertijd heerste van een 'échte' vrouw. Sociale relaties zijn allesbehalve Grandin’s prioriteit, ze heeft geen behoefte aan een liefdesrelatie of aan moederschap, is amper geïnteresseerd in haar uiterlijke verschijning, en verveelt zich dood bij het bekijken van films waar romantiek of emotionaliteit in voorkomt (science fiction is meer haar ding). Er zijn talloze meisjes en jonge vrouwen die heel wat gemeen hebben met Grandin, met name wat betreft de passie voor technologie en wetenschap, en vaak ook het relatieve gebrek aan interesse in sociale contacten. De mannelijke geeks en nerds worden doorgaans getolereerd (‘jongens hebben nu eenmaal minder sociale vaardigheden dan meisjes,' denkt men dan), maar de vrouwen in kwestie worden maar al te vaak bekeken als waren ze buitenaardse wezens. Tot de tijd waarin de heersende verwachtingen over vrouwelijkheid vervaagd zullen zijn, en ook meisjes zonder vreemde blikken het geekdom kunnen omarmen, zijn het onder meer biografische verhalen als dat van Temple Grandin die hen de zo broodnodige alternatieven voor het traditionele vrouwbeeld tonen.   

Hier kan de hele film bekeken worden (lage kwaliteit).